جرم‌شناسی رشدمدار به بررسی تغییرات فرد در طی زندگی می‌پردازد که با توجه به اهمیت دوران کودکی و نوجوانی، یکی از مباحث مهم تحقیقاتی‌اش به این مرحله از زندگی اختصاص دارد. در این راستا، پیش از شروع به بزهکاری نقش عوامل خطری مانند عوامل خطر روان‌شناختی، خانوادگی، همتایان، مدرسه و نیز پیشگیری رشدمدار و بازتاب آنها در قوانین ایران قابل بررسی هستند. در مرحله پس از شروع به بزهکاری نیز شروع به بزهکاری، پایداری در بزهکاری و ترک آن و تحلیل بازتاب آنها در قوانین ایران اهمیت فراوانی دارند. در این راستا، قانون حمایت از اطفال و نوجوانان بیشترین مواد مربوط به آموزه‌های جرم‌شناسی رشدمدار پیش از شروع به بزهکاری و توجه به عوامل خطر را به خود اختصاص داده است. آموزه‌های جرم‌شناسی رشدمدار پس از شروع به بزهکاری نیز در این قانون، ماده 138 قانون مجازات اسلامی و مواد 286 و 298 قانون آیین دادرسی کیفری و نیز لایحه پلیس ویژه اطفال و نوجوانان مقرراتی پیش‌بینی شده‌اند. با وجود اهمیت جرم‌شناسی رشدمدار در دنیا، به نظر می‌رسد جای خالی تحقیقات طولی و رشدمدار در پژوهش‌های بومی ایرانی مشهود است.
)